Economie van Oeganda
De economie van Oeganda is de laatste jaren gegroeid. Het macro-economische beleid van de Oegandese overheid is solide en wordt geprezen door de internationale donorgemeenschap. Het begrotingsproces is transparant en de economische groei schommelt al enkele jaren rond de 5,5%. De reële groei per capita bedraagt ca. 2%. Het inflatiecijfer is al vele jaren laag en de Oegandese shilling zeer waardevast.
De achilleshiel van de Oegandese economie wordt gevormd door de grote afhankelijkheid van de agrarische sector en dan met name de koffiesector. Het aandeel van koffie in de totale export is ca. 40%. Dit gevoegd bij de scherpe daling van de koffieprijs op de wereldmarkt in de afgelopen jaren (30%) en het toenemend tekort op de handelsbalans is grotendeels verklaard. Diversificatie van de landbouw vormt één van de topprioriteiten van de Oegandese overheid in de komende jaren.
Een groot probleem voor de Oegandese overheid vormt voorts het gebrek aan eigen inkomsten. De overheidsinkomsten als percentage van het BBP bedragen nog geen 12%, hetgeen zelfs Afrikaanse perspectief uiterst mager is. Ca. 50% van de overheidsuitgaven wordt gefinancierd met donorgelden. Deze invoer van harde valuta levert op haar beurt weer grote problemen op voor de exportpositie van Oeganda, aangezien dit de Oegandese shilling bovengemiddeld apprecieert (Dutch disease). Verhoging van de eigen belastinginkomsten staat weliswaar hoog op de agenda van de minister van financiën maar blijkt in de praktijk moeilijk te realiseren.
In april 1998 bereikte Oeganda na zes jaar goed macro-economisch beleid, het zogenaamde completion point onder het Highly Indebted Poor Countries Initiative –HIPC-, dat een schuldverlichting ter waarde van US$ 650 miljoen met zich meebracht.
In mei 2000 verkreeg Oeganda een additionele schuldverlichting die het totaal op US$ 2 miljard heeft gebracht over een periode van 26 jaar. Dit komt neer op een reductie van de Oegandese schuld met 75%.
Vanaf 2001, na het opheffen van een exportverbod naar de EU vanwege sporen van cholera en pesticiden, is de uitvoer van visfilets (na koffie) de op één na belangrijkste sector. Naar verwachting zal de visstand in het Victoriameer de huidige mate van bevissing evenwel niet lang kunnen weerstaan, waardoor deze sector binnen enkele jaren in elkaar dreigt te storten. Het door de Ugandese overheid voorgenomen uitzetten van vislarven teneinde dit scenario te keren zal volgens deskundigen geen enkel effect sorteren.
Er is een begin gemaakt met het hervormen van de financiële sector in Oeganda. Zo zijn verscheidene banken gesloten vanwege mismanagement. Eind 2001 werd de grootste staatsbank, Oeganda Commercial Bank (UCB), na een eerdere mislukte poging tot privatisering, verkocht aan de Zuid-Afrikaanse Stanbic bank.
Er zijn serieuze problemen met de elektriciteitsvoorraad die een negatieve impact hebben op de economie. De energiegenerator capaciteit die is geïnstalleerd zal niet genoeg energie geven in de toekomst. Kortom, de stijgende olieprijzen, de dalende koffieprijs en een toenemende import, zorgen ervoor dat het begrotingstekort toeneemt.
Begin januari 2006 liep het PRGF af, deze werd vervangen door een nieuwe faciliteit van het IMF, de PSI. Deze zorgt voor uitgebreide externe monitoring van de regering zijn hervormingsprestaties. Dit PSI zal gebruikt worden om het PRSP te monitoren, in Oeganda ook wel bekend als de PEAP. De PEAP is een macro-economisch structureel en sociaal beleid om economische groei te bevorderen en armoede in Oeganda te bestrijden.
In de districten in het noorden van Oeganda die door het conflict zijn getroffen is vrijwel geen sprake van enige economische activiteit, hetgeen op de lange termijn zijn weerslag kan hebben op de gehele economische ontwikkeling van Oeganda op de langere termijn.
Toerisme
Toerisme is in Oeganda een van de snelst groeiende inkomstenbronnen. Dit is niet verwonderlijk als u zich bedenkt dat het land het hele jaar is gezegend met een zeer aangename temperatuur, een weelderig natuurschoon en een uitermate vriendelijke bevolking. Landschappelijk is het centraal Afrikaanse land zeer gevarieerd. Bergketens, kratermeren, oude vulkanen, uitgestrekte savannes, meren en rivieren waren voor Winston Churchill de inspiratie om het land de koosnaam "de groene parel van Afrika" mee te geven.
De laatste jaren is er particulier en vanuit de overheid veel geld geïnvesteerd in de infrastructuur en kwaliteit van hotels en lodges. Dit heeft er toe geleid dat in of bij een aantal nationale parken nieuwe accommodaties zijn gebouwd. De wegen zijn over het algemeen geasfalteerd, er is een goede gidsenopleiding en de oorspronkelijke veelsoortigheid van diersoorten herstelt zich sterk sinds stropen en illegale uitvoer van dieren bijna geheel onder controle is.