Sperrgebiet

Het Sperrgebiet in het zuiden van Namibië is, vanwege de diamantenmijnbouw, nog steeds een gebied dat maar beperkt toegankelijk is. In 2004 is het gebied uitgeroepen tot National Park, maar dat heeft maar weinig veranderd voor de toegankelijkheid. Het gebied strekt zich uit over een gebied van de kust van de Atlantische Oceaan ruim 100km landinwaarts en van Oranjemund(bij de grens met Zuid-Afrika) tot ongeveer 45 mijl ten noorden van Lüderitz, een afstand van 320 kilometer. Met een een totale oppervlakte van 26.000 km² beslaat het ongeveer 3% van het totale grondgebied van Namibië. Slechts in 5% van het gebied vindt mijnbouw plaats. De rest van het gebied dient vooral als bufferzone.

Geschiedenis

In september 1908 creëerde de Duitse overheid het Sperrgebiet in hun kolonie Deutsch Südwest Afrika. Binnen dit gebied gaf de overheid de Deutsche Diamantengesellschaft als enige mijnbouwrechten. In 1915, tijdens de Eerste Wereldoorlog, vielen Zuid-Afrikaanse troepen - geleid door generaal Jan Smuts en Louis Botha (de latere Zuid-Afrikaanse premier) - de kolonie binnen. De Duitsers werden verslagen en de Zuid-Afrikanen namen het gebied dat tegenwoordig bekendstaat als Namibië in, inclusief het Sperrgebiet. De eigenaar van de mijn, De Beers, had totale controle over het gebied tot de jaren 90, toen de Namibische overheid 50% van het gebied opeiste. Zo ontstond een coöperatie genaamd de Namdeb Diamond Corporation.

Natuur

Het Sperrgebiet heeft een grote diversiteit aan flora en fauna, met name doordat de afgelopen 100 jaar maar weinig mensen in het gebied zijn geweest. 40% van het landschap bestaat uit woestijn, 30% uit grasland en 28% is rotsgrond. Het hoogste punt van het Sperrgebiet is 1488 meter hoog.

Er bevinden zich rond de 776 plantensoorten in het Sperrgebiet, waarvan 234 endemisch voor zuidwest Namibië. De Oranjerivier is de enige permanente waterbron in het gebied. Een studie heeft aangetoond dat klimaatsverandering van invloed zal zijn op het plantenleven in het gebied, met name de Succulent Karoo. Drogere winters kunnen leiden tot uitsterven van veel planten, daar ze enkel in het Sperrgebiet voorkomen.

Dieren als de gemsbok, springbok en bruine hyena komen voor in het Sperrgebiet. Het Sperrgebiet heeft een grotere biodiversiteit dan enig ander gebied in Namibië.[12] Vogelsoorten die in het gebied voorkomen zijn de Afrikaanse zwarte scholekster, de alario-kanarie en de roodrugleeuwerik.

Nationaal park en recente geschiedenis

Het Sperrgebiet werd in juni 2004 tot nationaal park gemaakt. De Beers beheert het gebied nog steeds, zal de controle grotendeels overdragen aan het Namibische ministerie voor Milieu en Toerisme zodra er een managementplan is opgesteld voor het park. In april 2008 werd een 500 jaar oud scheepswrak met Iberische munten, bronzen kanonnen, koper en ivoor gevonden in het Sperrgebiet. Volgens de Namibische wet behoort alles wat aan boord is gevonden toe aan de overheid.

Ten noorden van het nationaal park ligt een ander nationaal park: Namib-Naukluft National Park.