Maltahöhe

Maltahöhe - gesticht in 1900 en gelegen op de rand van de Namib woestijn - ligt zo’n 100 km ten westen van Mariëntal en de hoofdweg B1. De C19 die vanaf Mariëntal naar Maltahöhe nog geasfalteerd is, wordt vanaf Maltahöhe gravel. Maltahöhe heeft redelijk wat voorzieningen. Zo zijn er twee garages met benzinepomp, een openbare telefoon, een postkantoor, take-aways en drie banken. Vanwege de ligging vormt Maltahöhe en omgeving een pretige stopover voor de rit naar de Namib.

Het plaatsje draagt het de naam van Malta von Burgdorf - de vrouw van een Duitse garnizoensleider - die samen met haar man een reis vanuit Gibeon maakte. Von Burgdorf wilde rond 1900 een extra garnizoen ten westen van Gibeon legeren. In het huidige Maltahöhe vonden ze een waterbron, waarop besloten werd hier het nieuwe garnizoen te stichten.

Lange tijd was Maltahöhe redelijk welvarend door een levendige handel in karakul, een schaapsoort. De farm Nomtsas was de grootste met meer dan 100.000 hectare land. Op de farm Sandhof, 40 kilometer noordelijk van Maltahöhe aan de D861, kan de grond tijdens het regenseizoen veranderen in een bloementapijt. De omstandigheden moeten wel goed zijn, want de vallei op Sandhof moet met minimaal 15 cm water zijn gevuld. De bloeitijd van de veldlelies is met ongeveer 6 of 7 dagen kort maar hevig. Bij het Maltahöhe Hotel kunt u meer informatie krijgen.

Op 72km ten westen van Maltahöhe ligt Duwesib, dat bekend staat om z’n kasteel.

Duwisib Castle

Het Duwisib Kasteel is een bijzonder bouwwerk in een bijzondere omgeving en absoluut een bezoek waard. Opdracht tot de bouw is gegeven door Hansheinrich von Wolf. Von Wolf was een kapitein in het leger gedurende de oorlogsjaren van 1904 tot 1907. Tijdens de gevechten in de Namib is hij geïnteresseerd geraakt in de omgeving. In 1906 keerde hij naar Duitsland terug, leerde zijn Amerikaanse vrouw Jayta kennen en trouwde in 1907 met haar. Kort na het huwelijk keerde hij terug naar Namibië en kocht Farm Duwisib waarna architect Willi Sander de opdracht kreeg het kasteel te ontwerpen en te bouwen.

De bouw van het kasteel nam twee jaar in beslag. Niet lang als u bedenkt dat er materialen uit Italië, België, Zweden en Duitsland moesten komen die vanaf Lüderitz met paard en wagen door de woestijn vervoerd werden. Het kasteel is gebouwd in een neo-romantische stijl. Op de binnenplaats klatert water in een grote fontein en bieden jacaranda’s schaduw. De inrichting is een collectie van Europees antiek met ondermeer foto’s, oude wandkasten en schilderijen.

Von Wolf en zijn vrouw hielden er in het kasteel een genereuze levensstijl op na, zo gaat het verhaal. Ze lieten zich baron en barones noemen, hielden zich bezig met paarden fokken en importeerden de Hereford stieren van Engeland en schapen van de Kaap. Aan de Oranjerivier, rondom Noordoewer, leeft een troep wilde paarden waarvan men vermoedt dat deze uit de stal van Von Wolf afkomstig is, maar ook in de regio rond Duwisib en Aus komen wilde paarden voor die waarschijnlijk uit de Von Wolf-stal ontsnapt zijn.

In 1914 scheepten Von Wolf en zijn vrouw in voor een reis naar Europa met het doel de stallen uit te breiden. De Eerste Wereldoorlog brak uit gedurende de reis en hun schip werd naar Argentinië gedirigeerd waar beide werden gedetineerd. Na hun vrijlating een aantal maanden later, moest Von Wolf zich aan het front melden waar hij bij het gevecht om de Somme in september 1916 is gestorven. Zijn vrouw is naar de USA vertrokken en overleden in 1946 in New Jersey. Ze is nooit meer in Namibië terug gekeerd. Na haar dood is de farm verschillende keren in andere handen overgegaan tot in 1979 de Zuid-Afrikaanse regering het kasteel aankocht om als museum in te richten.